நீங்கா நினைவுகள்! (ஹ‌ஜ் ‍- 3)

முதல் பாகத்தை இங்கே காணலாம்
இரண்டாவது பாகம் இங்கே  

இதோ... சற்று தூரத்தில் அழகிய மின் அலங்காரத்தோடு கூடிய‌ ஆர்ச் ஒன்று மக்காவின் எல்லை வந்துவிட்டதை அடையாளம் காட்டுகிறது.

குர்ஆன் வைத்து ஓதும் ரேஹால் (ரைஹான்) பலகை வடிவில் அந்த ஆர்ச்! பிரம்மாண்ட அந்த ரேஹால் மீது திறந்து வைத்த திருக்குர்ஆன் வைத்தது போன்றும் வடிவ‌மைக்கப்பட்டுள்ளது. முதன் முதலில் திருக்குர்ஆன் இறங்கிய நகரல்லவா புனித மக்கா..!! அதை சிம்பாளிக்கா சொல்றாங்களோ? :)

இந்த ஆர்ச்சைத் தாண்டி மாற்று மதத்தவர்கள் போக அனுமதி கிடையாது என்பதை ஹைவேயின் ட்ராஃபிக் போர்டுகள் முன்கூட்டியே அறிவிக்கின்றன. செல்லும் வழியெல்லாம் ஹாஜிகளை வரவேற்கும் முகமாக‌ வாழ்த்துக் கூறிக் கொண்டிருக்கும் வாசக போர்டுகளில் சில, இதோ!

சிறிது தூரத்திலேயே சுங்கப் பரிசோதனை நிலையத்துடன், ஜித்தாவிலிருந்து மக்கா நோக்கி வரும் ஹாஜிகளை வரவேற்கும் (அரசாங்க) தொண்டு நிறுவன‌மும் வரவேற்பு வாசகங்களோடு அமைக்கப்பட்டுள்ளது. அங்கே மக்காவின் இளைஞர்கள் த‌ன்னார்வத் தொண்டர்களாக இரவு பகல் பாராமல் இறைவனிடம் நன்மையை எதிர்ப்பார்த்து உழைத்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள்!

எல்லா வாகனங்களும் நிறுத்தப்பட்டு, அனைவரின் பாஸ்போர்ட்களும் அங்கே சோதிக்கப்படுகின்றன. அதற்கு பிறகு அனைத்து ஹாஜிகளுக்கும் வெல்கம் மீல்ஸ் கிட் மற்றும் ஜம்ஜம் தண்ணீரும் பரிசளித்து அனுப்புகிறார்கள்.

இதனால் பேருந்துக்குள்ளே காத்திருந்து மக்கா நகருக்குள் செல்வதற்கான‌ நேரம் மேலும் கூடிக்கொண்டே சென்றாலும் இறை ஆலயத்தினை பார்க்கவிருக்கும் ஆவல் சற்றும் குறையவில்லை. அங்கிருந்து புறப்பட்ட பஸ்ஸினை 'முதவ்விஃப்' (Muthawwif) என்று சொல்லக்கூடிய பொறுப்பாளர் அலுவலக வாயிலில் மீண்டும் நிறுத்த.. ஹாஜிகளின் பொறுமை இங்கே மீண்டும் சோதிக்கப்படுகிறது.

தன்னிடம் ஒப்படைக்கப்பட்டுள்ள‌ ஒவ்வொருவரையும் பொறுப்பேற்றுள்ள அந்த பொறுப்பாளர், 'முஅல்லிம்' (Guide) கொண்டு வந்த‌ பாஸ்போர்ட்கள் மற்றும் இதர விபரங்கள் அனைத்தையும் பதிவுசெய்துக் கொண்டு, ஒவ்வொருவருக்கும் (அந்தந்த ஹாஜி சம்ப‌ந்தப்பட்ட அனைத்து விபரங்களும் அடங்கியிருக்கும்) வாட்ச் டேக் மற்றும் கிஃப்ட் மீல் பேக் (Gift Meal Pack) கொடுத்த பிறகு மீண்டும் பேருந்து நகர்கிறது மக்கா நகரை நோக்கி. இதெல்லாம் முடிந்தவுடன், 'ஸ்...ஸப்பா.. இனி அடுத்தது கஅபாவை பார்க்கப் போகிறோம்' என்ற ஆவலோடு ஜன்னலில் முகம் பதித்து பார்த்துக் கொண்டே வர.. இளம்பச்சை நிற விளக்கொளியில் இலங்கிக் கொண்டிருக்கும் மஸ்ஜிதுல் ஹரமின் மினாராக்கள் இதோ மிக அருகாமையில் நெருங்கிவிட்டோம் என்பதை சொல்லும் முகமாக பளிச்சிட்டுக் கொண்டிருக்கிறது!

ஏற்கனவே தூக்கத்தை மறந்திருந்த கண்கள் மேலும் தண்ணீர் ஊற்றி கழுவியதுபோல் ஃப்ரெஷ்ஷாகி அதையே பிரமிப்போடு பார்த்துக் கொண்டுவர‌.. மினாராக்களைவிட அருகில் வந்த பல மாடிக் கட்டிடங்கள் அவற்றை மறைத்துவிட‌... தங்கக்கூடிய லாட்ஜ் வந்துவிட்டது, இறங்க வேண்டும் என்பது புரிகிறது. 'ஆமால்ல...? இத்தனை லக்கேஜ்களோடு எப்படி இறை ஆலயத்திற்குள் செல்லமுடியும்?' என்று கனவு கலைந்ததுபோல் ஆவலை மனதில் தேக்கிக்கொண்டு லாட்ஜ் செல்ல இறங்கியாகிவிட்டது.

இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்கள் தமது ஹஜ்ஜின்போது மக்கா நகருக்குள் வரும் முன்பு குளித்துவிட்டுதான் வந்திருக்கிறார்கள். இன்றைய சூழ்நிலையில் ஹாஜிகள் மக்கா நகருக்கு முன்பே குளித்து செல்லும் அத்தகைய வாய்ப்புகள் அநேக பேருக்கு இல்லாததால் தங்கப்போகும் லாட்ஜில் வந்துதான் குளித்துக் கொள்ள முடிகிறது. அப்படியானால் இந்த நள்ளிரவு நேரத்தில் அனைவரும் குளித்துவிட்டு செல்வது இயலாது என்பதால் உடனே செல்லாமல் கொஞ்சம் கண் அயர்ந்து பிறகு குளித்துவிட்டு ஹரம் செல்வதாய் முடிவு. அனைவரும் படுக்கச் சென்றாலும், கண்கள் மட்டும்தான் மூடிக்கிடந்ததே தவிர இறை ஆலய‌ சந்திப்பையெண்ணி உள்ளம் அலைபாய்ந்துக் கொண்டிருந்தது! வரும் வழியில் மின்னிக் கொண்டிருந்த அந்த ஹரம் ஷரீஃபின் மினாராக்கள் கண்முன்னே வந்து தெரிந்துக் கொண்டிருப்பதுபோல் உணர்வு!

மக்காவுக்குள் வந்த பிறகும் இன்னும் பொறுக்க வேண்டியுள்ளதே அந்த 'கஃஅபா'வைக் காண என்ற‌ வருத்தத்துடன் ஒரு வழியாக தூக்கம் மிகைக்க.. காலைத் தொழுகைக்கு எழுந்ததோடு எல்லோரும் குளித்து முடித்து, நெடுநேரப் பயணத்திற்கு பிறகு நீண்ட‌நாள் கனவு நனவாகப் போகிறது என்ற அதீத சந்தோஷத்துடனும் குதூகலத்துடனும், சுறுசுறுப்பும் ஆவலுமாய் புறப்பட்டுச் சென்று.. ஹரம் ஷரீஃபை நெருங்கும் தருணத்தில் ஏற்பட்ட ஒருவித அவசரம் கலந்த பரவசம் இதுவரை அனுபவித்திராத ஒரு புதுமை என்றுதான் சொல்லவேண்டும். இப்படி ஒவ்வொன்றும் அங்கே ஒவ்வொரு விதமான புதிய அனுபவமாகவே இருந்தது!

முஹம்மத் நபி(ஸல்) அவர்கள் 'பாபுஸ்ஸலாம்' என்ற வாயிலின் வழியாக மஸ்ஜிதுல் ஹரமில் நுழைந்தார்கள் என்பதால் மஸ்ஜித் எல்லைக்குள் அடியெடுத்து வைத்த‌து முதல் அந்த வாயிலை தேடிக்கொண்டே ஒவ்வொரு வாசலாக தாண்டி வந்தால், கட்டுமானப் பணிகளால் 'பாபுஸ்ஸலாம்' வழியில் தற்காலிகமாக தடுப்பு போடப்பட்டுள்ளது. நபியவர்கள் சென்ற வாசல் வழியாகவே செல்லவேண்டும் என்று மிகவும் விரும்பியதால்தான் சுற்றி சுற்றி தேடி முடிந்தது. அந்த வாசல் அடைக்கப்பட்டிருந்த‌து முன்பே தெரிந்திருந்தால் ஆழ்மனதின் ஆவலை அடக்கிக் கொண்டு அதைத்தேடி இவ்வளவு நேரம் சுற்றி வந்த நேரத்தில் அந்த கஅஃபாவைக் கண்டிருக்கலாமே.. என்று நினைத்துக் கொண்டு, எல்லா பள்ளிகளுக்குள்ளும் நுழையும் முன் வழக்கமாக என்ன துஆ (பிரார்த்தனை) செய்வோமோ அதை (அல்லாஹும்மஃப்தஹ்லீ அப்(B)வாப(B) ரஹ்ம(th)தி(K)க = இறைவா! உன் அருள்வாயில்களை எனக்காகத் திறப்பாயாக!) என ஓதிக்கொண்டு அருகில் உள்ள ஒரு வாசல் வழியே உள்ளே நுழைந்தாகிவிட்டது.

நுழைய ஆரம்பித்ததும் மனதுக்குள் பட்டாம்பூச்சி படபடப்பது போன்ற உணர்வுடன்.. கடுமையான அந்த வெயில் நேரத்திலும் கை கால்கள் சில்லிப்படைகின்றன!! உள்ளே செல்கிறோம்... செல்கிறோம்... சென்றுக் கொண்டே.. திடீரென்று.. இத்தனை வருடங்கள் அச்சுப் படங்களாகவும் ஒளிப் படங்களாகவும் மட்டுமே கண்ட நேசத்திற்குரிய‌ அந்த இறை ஆலயம், ஒவ்வொரு தொழுகைக்கு முன்பும் எதை நோக்கித் தொழுகிறோம் என மனக் கண்களால் மட்டுமே கண்டு தொழுதுக் கொண்டிருந்த அந்த இறை ஆலயம் கம்பீரமாக எங்கள் கண் முன்னே!! தன்னையும் அறியாமல் 'அல்ஹம்துலில்லாஹ்...! அல்ஹம்துலில்லாஹ்..!' என தேக்கி வைத்த உணர்ச்சிகள் இறைப்புகழ் வடிவில் வாய்விட்டு... அணை உடைத்த பெருவெள்ளமாக வெளியாக, உவகை தாளாமல் கண்கள் குளமாகி.. ஆறாகி.. மளமளவென வழிந்தோடுகின்றன!!

வார்த்தைகளில் வடிக்க இயலாத உணர்வுகள் இன்ப மின்சாரமாய் உடலுக்குள் பாய்கின்றன! அகல விரிந்த கண்கள் அதில் பதித்திருக்கும் செவ்வகக் கற்களையும் அதன் முழு உருவத்தையும் பிரமிப்போடு பார்த்து அதிலேயே நிலைக்குத்தி நிற்கின்றன! எத்தனை கலை வண்ணங்கள் கொண்ட அந்தப் பள்ளியில் தன்னைச் சுற்றியுள்ள எந்த அலங்காரத்தையும் காண கண்கள் நாடவில்லை! வாழ்வின் இன்பங்களோ வருத்திய துன்பங்களோ நினைவில் இல்லை!! ஒரு புதிய உலகில் நின்றுக் கொண்டிருப்பதுபோல் ஒரு திகைப்பு! உடலெல்லாம் சிலிர்த்து, மெல்ல அசையக்கூட மறுத்து நிற்கின்றன கால்கள்! பல வருடங்கள் ஏங்கியிருந்த மனமோ 'எங்களை இங்கு கொண்டு வந்து நிறுத்திய இறைவா! எல்லாப் புகழும் உனக்கே எங்கள் இறைவா..! என கேவி கேவி அழுகிறது மகிழ்ச்சிப் பெருக்கில்! இறைவனின் அருளுக்கு முன் சரணாகதி அடைந்துவிட்ட ஓர் உள்ளுணர்வு!!  இறைமேல் கொண்ட‌ காதல் என்பது இதுதானோ..?!! அல்லாஹு அக்பர்...!!! இதற்கு மேலும் அந்த உணர்வுகளை சொல்லத் தெரியவில்லை. அதை அனுபவத்தில் உணர்ந்தால்தான் முழுமையாய் புரியும்.. இறைவன் நாடினால் அனைவருக்கும்!

வந்திருந்த அத்தனை பேருக்கும் இத்தகைய அனுபவங்கள் ஏற்பட்டிருக்கும் என்பதை சில நாட்களுக்கு பிறகு யூகிக்க முடிந்தது. அங்கே மலைத்து நின்ற அந்நேரம்.. பல்லாயிரம் வருடங்களுக்கு பின்னோக்கி ஓடுகிறது மனக் குதிரை..!!

(நினைவுகள் தொடரும்... இன்ஷா அல்லாஹ்)

படங்கள்: இணையம்